کتاب هنر همچون درمان نوشته آلن دوباتن و جان آرمسترانگ، اثری الهام‌بخش و متفاوت است که به بررسی نقشی می‌پردازد که هنر در بهبود زندگی روانی و عاطفی انسان‌ها ایفا می‌کند. نویسندگان در این کتاب معتقدند که هنر نه تنها یک تجربه زیبایی‌شناختی، بلکه ابزاری درمانی است که می‌تواند به ما کمک کند تا با چالش‌های زندگی مدرن مقابله کنیم. دوباتن و آرمسترانگ هفت کارکرد اصلی برای هنر تعریف می‌کنند که شامل به‌یادآوردن، امید، اندوه، ایجاد توازن، خودشناسی، رشد و قدردانی است. آن‌ها توضیح می‌دهند که چگونه هنر می‌تواند ضعف‌های روانی و عاطفی ما را جبران کند و ما را به افراد بهتری تبدیل کند.